Kolej na Podróż

Kolej w Boliwii – informacje ogólne (2023)

Kolej w Boliwii wypada raczej blado. Kursuje kilka pociągów przeznaczonych głównie dla turystów, ale mogłoby być lepiej. Dużo bardziej popularne są podróże samolotem, autobusem po stromych, krętych drogach, albo ciężarówkami. Miłośnicy kolei nie powinni być jednak rozczarowani. Boliwijskie linie kolejowe prowadzą przez piękne tereny, a same pociągi albo szynobusy są wygodne. Może być jedynie problem z kupnem biletów na szynobusy, ponieważ miejsc jest mało, a chętnych bardzo dużo, szczególnie w sezonie.

Podczas opracowywania artykułu nie udało mi się zdobyć zdjęć słynnego szynobusu Auquile – Cochabamba, pokazywanego między innymi w programach telewizyjnych Niezwykłe podróże koleją i Pociągiem dookoła świata.

Ostatnia aktualizacja: 24.01.2023

Boliwia

Widok z pociągu (fot. Art of Backpacking, CC-BY, flickr.com)

Ferroviaria Oriental

Ferroviaria Oriental to przewoźnik sprywatyzowany w 1996 roku, w którym 50% udziałów mają fundusze emerytalne. Prowadzi przewozy pasażerskie z Santa Cruz do granicy brazylijskiej i argentyńskiej, a dodatkowo na tych trasach obsługuje również przewozy towarowe. Firma zatrudnia 463 pracowników, posiada 28 lokomotyw i około 750 wagonów towarowych. Pociągi Ferroviaria Oriental każdego roku przewożą mniej więcej 500 000 pasażerów, z których większość korzysta z połączenia do granicy z Brazylią. Sieć linii kolejowych obsługiwanych przez tego przewoźnika liczy 1243 kilometry. (za stroną www.gwrr.com)

Pociąg Santa Cruz – Quijarro (w pobliżu granicy z Brazylią). Na trasie kursują trzy rodzaje pociągów: Regional (klasa Pullman i Primera), Express Oriente (klasa Super Pullman) i szynobus (ferrobus). Co ciekawe, najdroższy jest szynobus, ale również najszybszy. Jak wynika z rozkładu jazdy, wszystkie pociągi część trasy pokonują nocą. W szynobusie podane są klasy wagonów „cama”, czyli coś w rodzaju kuszetki. Składy wagonowe kursujące po tej linii znane są jako „Pociąg śmierci” ze względu na śmiertelne wypadki pasażerów podróżujących na dachu w przeszłości. Z Quijarro można dojść lub dojechać taksówką do przejścia granicznego z Brazylią. Tuż za granicą leży brazylijskie miasto Corumbá, skąd kursują autobusy między innymi do Sao Paulo, Rio de Janeiro i miast południowej Brazylii. Z Corumby można dojechać do Santa Cruz autobusem.

Drugi z pociągów tego przewoźnika kursuje na trasie Santa Cruz – Yacuibas (do granicy z Argentyną), również część trasy pokonując nocą. Pociągi te w rozkładzie jazdy oznaczone są jako „Mixto”. Po drodze pociąg zatrzymuje się na stacjach Charagua, Boyuibe i Villamontes. Dużo osób jedzie do Yacuibas, aby przekroczyć granicę boliwijsko-argentyńską i kontynuować dalej podróż. Nie jest to łatwe. Autobusy do Salty i Jujuy odjeżdżają z miasteczka Tartagal oddalonego 58 kilometrów od przejścia granicznego. Nigdzie nie znalazłem informacji o połączeniach z Yacuibas do Tartagal.

Strona internetowa: www.fo.com.bo
Ferroviaria Oriental – fanpage na Facebooku

Kolej w Boliwii

Nowy szynobus Ferroviaria Oriental (źródło: Ferroviaria Oriental/Facebook)

Boliwia kolej

Wnętrze szynobusa Ferroviaria Oriental (źródło: Ferroviaria Oriental/Facebook)

Boliwia pociąg

Pociąg Expreso Oriental (źródło: Ferroviaria Oriental/Facebook)

2. Ferroviaria Andina

Ferroviaria Andina to przewoźnik uruchamiający pociągi na zachodzie kraju. Jak zapewnia przewoźnik, pociągi są wygodne, bezpieczne, a pasażerowie zadowoleni. Oprócz pociągów pasażerskich Ferroviaria Andina obsługuje również przewozy towarowe. Pociągi pasażerskie dzielą się na kilka kategorii: local, turistico, wara-wara (pociąg osobowy zatrzymujący się na wszystkich stacjach i przystankach osobowych oraz Bus – Carril, czyli szynobus.

W pociągach Ferroviaria Andina z wyróżniamy trzy klasy (na podstawie pociągu wara-wara, w szynobusach oczywiście nie ma takiego podziału):

Clase Popular:
– najniższy komfort
– brak rozkładanych foteli
– tapicerka ze sztucznej skóry
– toaleta (papier toaletowy i mydło w płynie)
– podłogi winylowe i gumowe
– ogrzewanie

Clase Salon:
– siedzenia obrotowe (???)
– ogrzewanie
– telewizor 21 cali, na którym wyświetlane są filmy
– podłogi winylowe i gumowe
– toaleta (papier toaletowy, mydło w płynie, ręczniki papierowe)
– lampki do czytania

Clase Ejecutivo:
– najwyższy komfort
– rozkładane fotele wypoczynkowe (semi-cama)
– ogrzewanie
– telewizor 29 cali, na którym wyświetlane są filmy
– podłoga pokryta dywanem
– toaleta (papier toaletowy, mydło w płynie, ręczniki papierowe)
– wentylatory
– lampki do czytania
– napoje
– steward
– koce i poduszki w cenie

Pociągi kursują na następujących trasach:

Oruro – Uyuni – Tupiza – Villazon (Expreso del Sur, Wara Wara del Sur)
El Alto – Guaqui (Tren Turìstico a Guaqui)
Avaroa – Uyuni (brak informacji)
Cochabamba-Aiquile (szynobus)
Sucre-Potosí (szynobus)

Ciekawą propozycją jest Tren Turìstico a Guaqui kursujący w co drugą niedzielę miesiąca z El Alto, przedmieść La Paz. Jest to pociąg typowo turystyczny, po drodze zatrzymuje się na półtoragodzinny postój w Tiwanacu, a potem pasażerowie mają dwie godziny na zwiedzanie Guaqui.

Dużą popularnością cieszą się także szynobusy, wyglądające z daleka jak zwykły autobus na szynach. Na zdjęciach nie zauważyłem toalety w środku pojazdu i nie wiem, czy tam jest. Szczególnie polecana jest linia Sucre – Potosi, ale według ostatnich informacji szynobus ten już nie kursuje.

Przewoźnik okazyjnie uruchamia pociągi wycieczkowe, a dla biur podróży przygotowano możliwość wyczarterowania pociągu.

Strona internetowa: ferroviaria-andina.com.bo
Fanpage Ferroviaria Andina na Facebooku

Pociąg Uyuni

Pociąg Oruro – Villazón (fot. Chris Feser, CC-BY, flickr.com)

Pociąg w Boliwii

Wagon pociągu Ferroviaria Andina (źródło:. Ferroviaria Andina/Facebook)

Ferroviaria Andina

Wnętrze pociągu Ferroviaria Andina (źródło:. Ferroviaria Andina/Facebook)

Pociąg w Boliwii

Wnętrze pociągu Ferroviaria Andina (źródło:. Ferroviaria Andina/Facebook)

Pociąg Oruro

Wagon restauracyjny w pociągu Oruro – Villazón (źródło:. Ferroviaria Andina/Facebook)

Cmentarzysko lokomotyw w Uyuni

Około 3 kilometrów od popularnego miasta Uyuni, na największym solnisku świata, można zobaczyć cmentarzysko lokomotyw parowych. Lokomotywy parowe kursowały kiedyś po Boliwii i sąsiednich krajach, obecnie stoją zdezelowane, często oszpecone bazgrołami pozostawionymi przez turystów na pamiątkę. Natrafimy tu między innymi na kilka lokomotyw brytyjskich, a nawet parowóz z Belgii. Pociągi stoją na zardzewiałych torach, po których od dawna nic nie jeździ.

Uyuni kiedyś było ważnym węzłem komunikacyjnym. W XIX wieku za brytyjskie pieniądze wybudowano linię kolejową z chilijskiego portu Antofagasta do Uyuni. Linia służyła głównie do transportu surowców i minerałów przeznaczonych na eksport. Kiedy górnictwo traciło na znaczeniu, również linia kolejowa zaczęła podupadać i lokomotywy wraz z wagonami towarowymi zostały porzucone. Dziś są atrakcją turystyczną, jako element surrealistycznego krajobrazu. Cmentarzysko jest sławne na całym świecie, natomiast spotkałem się z opiniami, że jest przereklamowane.

Uyuni

Cmentarzysko lokomotyw w Uyuni (fot. Belinda Grasnick, CC-BY-SA, flickr.com)

Muzeum Kolejnictwa w Machacamarca

Jedną z mniej znanych atrakcji turystycznych związanych z koleją w Boliwii jest Muzeum Kolejnictwa w Machacamarca. Położone 30 kilometrów na południe od Oruro muzeum przedstawia historię kolei przemysłowych i pasażerskich w Boliwii, a całość dopełnia wystawa taboru.

Machacamarca była kiedyś węzłem kolejowym, gdzie prywatna linia Ferrocarril Machacamarca-Uncía łączyła się z linią Oruro – Antofagasta. Jest to region górniczy o bogatej historii kolei kopalnianych.

Muzeum założone w 2009 roku zajmuje dużą część wsi Machacamarca, a spośród eksponatów należy wymienić lokomotywę „Krokodyl”, niemiecką lokomotywę parową „Luzmilla” z 1913 roku, czy drezynę zwaną „Al Capone”, wyprodukowaną w Stanach Zjednoczonych w 1938 roku. Można także wsiąść do zabytkowych wagonów pasażerskich.

Brak informacji o stronie internetowej i godzinach otwarcia muzeum.

Muzeum Kolejnictwa Boliwia

Muzeum Kolejnictwa w Machacamarca (fot. Nils Öberg, CC-BY-SA, Wikimedia Commons)

Stary dworze kolejowy w La Paz

Nieczynna dziś stacja kolejowa w La Paz to zabytkowy, okazały budynek wybudowany w 1930 roku. Przez długi czas obsługiwała połączenia pasażerskie, jednak wraz z budową dróg kolej straciła na atrakcyjności i stacja podupadała, aż została sprzedana prywaciarzowi i zmieniła przeznaczenie. Nie znam dalszej części historii tej stacji, jednak kiedy widziałem ją w programach telewizyjnych i filmikach na YouTube, wyglądała fatalnie.

Jak można wyczytać w źródłach internetowych, w 2019 roku powstało tu Centrum Kultury La Paz, a dawny dworzec kolejowy służy za stację czerwonej linii kolei linowej, pozwalającej łatwo dotrzeć w różne miejsca zakorkowanego La Paz. Obok stacji stoi lokomotywa, w środku działa kawiarnia i centrum kultury. Teren został odnowiony.

Dawna stacja kolejowa zachwyca architekturą, ale pociągi już na nią nie wrócą.

La Paz

Stary dworzec w La Paz (fot. Sam Beebe, CC-BY, flickr.com)

Boliwijskie pociągi na You Tube

Reportaż z podróży pociągiem Santa Cruz – Yacuiba
Pociąg Sucre – Potosi
Reportaż z podróży pociągiem Oruro – Villazon
Film z podróży pociągiem Santa Cruz – Quijarro
Film z podróży pociągiem Santa Cruz – Quijarro
Reportaż z podróży pociągiem Santa Cruz – Quijarro zwanym „Pociągiem śmierci”
Przejazd pociągu „Wara Wara”
Pociąg „Wara Wara”
Reportaż z podróży pociągiem La Paz – Guaqui
Pociąg La Paz – Guaqui
Pociągi w Boliwii cz.1/2 
Pociągi w Boliwii cz.2/2 
Podróż szynobusem Cochabamba – Aiquile

Lubisz podróże koleją i poznawanie nowych miejsc? Chcesz być na bieżąco z ofertami promocyjnymi na kolei? Zapraszam do śledzenia naszego profilu na Facebooku, Twitterze i Instagramie.  Natomiast TUTAJ znajdziesz informacje na temat kolei z całego świata.

Zastrzeżenie

Ze względu na znikome zainteresowanie artykuł jest aktualizowany raz na kilka lat i informacje mogą się zdezaktualizować. Jeśli wpis okaże się przydatny, będę wdzięczny za drobne wsparcie bloga, co pozwoli mi utrzymać i rozwijać projekt.

Pociąg Boliwia

Stary szynobus jako pociąg Santa Cruz de la Sierra – Puerto Suarez – (fot. Jim Jim McIntosh, GNU, flickr.com)

%d bloggers like this: